20 bajek do czytania dzieciom przed snem

     Czytanie dzieciom jest bardzo ważne. Niby nic w tym odkrywczego, ale niestety nie wszyscy rodzice o tym pamiętają. Czytanie dzieciom nie tylko rozwija ich zdolność koncentracji, rozbudza zainteresowanie światem, wzbogaca słownictwo, kształtuje dobre nawyki, czy, poprzez morały zawarte w wielu bajkach,  uczy rozróżniania dobra od zła i przekazuje wiele innych pozytywnych wartości, ale także, a może nawet przede wszystkim tworzy niesamowitą więź między rodzicem a dzieckiem.

     Od początku, gdy tylko dziewczynki pojawiły się w naszym życiu, czytałam im co wieczór bajki, trzymając Myszkę za rączkę. Kruszynka byłą wówczas mała i pięknie zasypiała gdy tylko przyłożyła główkę do poduszki (piękne czasy).  Po czasie  jednak Kruszynka zorientowała się, że to iż leży się w łóżku nie oznacza, że od razu trzeba spać i także zaczęła się upominać o trzymanie jej za malutką rączkę. Czytałam więc bajki trzymając za rączki dwie swoje ukochane córeczki, czasami Kruszynka pozwalała na to aby tatuś też mógł się nacieszyć tą chwilą i wyciągała do niego rączkę, Myszka nie - Myszka zawsze była mamusi. 

     Gdy w ciągu dnia dziewczynki bawiły się w spanie, uwielbiałam patrzyć jak jedna z nich leży w łóżeczku i udaje, że będzie spała, a druga trzymała ją za rączkę i udawała, że czyta jej bajkę.

     Wszystko było dobrze do czasu, gdy Kruszynka przeniosła się do "dorosłego" łózka, które zostało ułożone na drugim końcu pokoju. Nie byłam już w stanie trzymać ich jednocześnie za rączki więc wprowadziliśmy system zmianowy: w jeden wieczór, podczas wieczornej lektury, mamusia trzymała za rączkę Myszkę, a tatuś Kruszynkę, a przy kolejnym zasypianiu było odwrotnie -  mamusia trzymała Kruszynkę, a tatuś Myszkę. Kruszynka przyjęła ten system bezboleśnie, jednak Myszce ten wariant w ogóle nie przypadł do gustu i gdy tylko wypadała kolej Kruszynki na trzymanie jej rączki przez mamę, Myszka urządzała przedstawienia. Na początku wyrażała swoją niechęć do zmian dosyć spokojnie, ale z każdym dniem rozkręcała się coraz bardziej. Małej, oczywiście, nie trzeba było wiele czasu aby podpatrzeć, że płaczem i krzykiem można próbować coś wymusić i, mimo że, żadnej z nich nigdy płacz nie przyniósł  oczekiwanych rezultatów i ostatecznie godziły się trzymać za rękę tatusia, wieczorne zasypianie stało się koszmarem. 

    W końcu nie wytrzymałam i powiedziałam DOSYĆ, nie będę trzymała żadnej tylko będę siedziała na środku pokoju i tam czytała bajeczkę na dobranoc. Na początku oczywiście był płacz i zgrzytanie zębami, ale nie było tak źle jak przy wcześniejszej wersji. Łatwiej było im zaakceptować brak mamy jeśli ta druga też jej nie miała.

     Niby wszystko zaczęło się już dobrze układać, wieczory były spokojniejsze, ale... gdy pewnego razu, w ciągu dnia, weszłam do pokoju myślałam, że serce mi pęknie. Kruszynka leżała w łóżku, a Myszka siedziała na środku pokoju i czytała jej książkę, już nie trzymała jej za rękę. Jeszcze tego samego dnia ze łzami w oczach robiłam przemeblowanie pokoju, aby łóżka dziewczynek były obok siebie.  Teraz znów mogę trzymać za rączki obie moje ukochane córeczki.

    Od tego czasu moim jedynym problemem wieczorem jest wybór lektury (no chyba, że dziewczynki akurat mają ciekawsze rzeczy do robienia niż spanie). I tu z pomocą przyszło mi wydawnictwo Siedmioróg i świetna książka "20 bajek do czytania dzieciom przed snem". Książka, jak głosi tytuł, zawiera 20 bajek, które przenoszą dzieci w magiczny świat. W świat, który rozbudzi w nich wiele emocji: wzruszy bajką o trutniu Tymku, który ciągle zapomina powiedzieć mamie jak bardzo ją kocha; zaskoczy bajką o przyjaźni Jasia z jagodowymi ludźmi; czy rozweseli bajką o wężu, który chciał zostać kolażem. 

      Każda z bajek niesie ze sobą ważne przesłanie, przedstawione w łatwej, przyjaznej formie: żółwica Klementyna, która chciała zostać celebrytką, przekonała się, że sława celebrytów przemija, a wiedza zostaje na zawsze; Leśne ludki działają w ukryciu ponieważ uwielbiają pomagać, ale nie lubią się tym chwalić, chcą aby ich dobroć objawiała się wyłącznie w działaniu; a zając i bałwan przekonali się jak wiele można zyskać dzieląc się z innymi swoją własnością.

      Bardzo lubię opowiadania takie jak te zawarte w "20 bajkach...", czyli takie, które są nie tylko ciepłe, wesołe, nie zawierają przemocy ale także w przystępnej formie niosą za sobą wiele pozytywnych wartości, uświadamiając dzieciom, i niejednokrotnie przypominając dorosłym, co jest w życiu na prawdę ważne, jakimi wartościami powinniśmy się kierować oraz co jest dobre, a co złe. Bajki te dają rodzicom doskonały pretekst do rozpoczęcia z dziećmi rozmowy o rzeczach istotnych.

      "20 bajek..." są idealne do czytania przed snem tylko, że... dzieci zamiast spać, co chwilę zaglądają mi przez ramię aby podpatrzyć co akurat znajduje się na niezwykle ciekawych, kolorowych, wesołych ilustracjach, które są zdecydowanie bardziej interesujące niż sen.  

Tytuł: 20 bajek do czytania dzieciom przed snem

Autor: Tamara Michałowska

Wydawnictwo: Siedmioróg

Rok wydania: 2014

Ilość stron: 158
Rozmiar: 25 x 25