Ratuj króliczki!

Lubicie gry planszowe? My bardzo! Od dziecka spędzałam z rodzicami dużo czasu przy Chińczyku, Grzybobraniu czy Skaczących czapeczkach. Do czasu pojawienia się w naszym domu dzieci przynajmniej kilka razy w tygodniu umilaliśmy sobie wieczory grając w Eurobiznes czy Kolejkę.

Z dziewczynkami też próbowaliśmy już kilku gier, jedne podobały się im bardziej, inne mniej, przy jednych potrafiły się skupić przy innych nie, ale przy żadnej nie potrafiły spędzić tyle czasu co przy naszej najnowszej zdobyczy! Gra Ratuj króliczki, bo o niej mowa, z serii Zagraj ze mną, którą wypuściło wydawnictwo Egmont jest rewelacyjna!

W pudełku znajdziemy:

- przestrzenną planszę w kształcie króliczej norki

- 20 drewnianych króliczków z filcowymi uszkami

- dużą, drewnianą, kolorową kostkę

Króliczki bawią się w swojej norce, gdy nagle zaczyna padać deszcz, który zalewa ich domek. Naszym zadaniem jest pomoc króliczkom w wydostaniu się z norki zanim deszcz zmoczy ich mięciutkie futerka.

Gra jest bardzo prosta. Po każdym rzucie kostką odnajdujemy na planszy wyjście z norki w tym samym kolorze. Jeśli wyjście jest puste - wstawiamy do niego królika ze środka norki, natomiast jeśli w dziurze jest już królik - ratujemy go, stawiając na stole przed sobą. Na kostce jest 5 kolorów, na szóstym polu znajduje się podobizna królika, jeśli ją wykulamy od razu ratujemy królika ze środka norki. Wygrywa ten z graczy, który zdołał uratować najwięcej króliczków. Grę można sobie też nieco utrudnić - gdy na kostce wypadnie królik, zamiast brać króliczka z norki odstawiamy tam ponownie jednego z uratowanych wcześniej przez nas królików.

Zasady są na tyle proste, że nawet nieco ponad dwuletnie dziecko powinno sobie z nimi poradzić bez problemu. Co prawda gra jest przeznaczona dopiero dla dzieci od 3 roku życia, ale podejrzewam, że wiąże się to bardziej z niebezpieczeństwem, iż maluch wsadzi króliczka do buzi niż z trudnością gry.

Moje dziewczynki są zachwycone grą. Nawet Kruszynka, która jak wiecie nie grzeszy cierpliwością, potrafi rozegrać trzy partie pod rząd! Dla niej to naprawdę duży wyczyn - usiedzieć spokojnie na miejscu przez około pół godziny i skupić się na tym co robi. Jeśli Mała zaczyna się wygłupiać i traci koncentrację wystarczy jej powiedzieć żeby się pospieszyła, bo króliczki mokną i trzeba je szybciutko ratować. Kruszynka od razu wraca do gry, a gdy tylko uda się jej uratować króliczka z norki, przed odłożeniem go na stół, najpierw zawsze go przytula. Może to świadczyć tylko o jednym - gra jest naprawdę rewelacyjna! I podoba się nie tylko dziewczynkom, to świetna rozrywka dla całej rodziny. Kruszynka wytrzymuje trzy rozgrywki, ale z Myszką potrafimy grać o wiele dłużej. Gramy i super się przy tym bawimy! Czasami zdarza się tak, że rodzice bawią się z dzieckiem w coś co podoba się dziecku, ale im nie sprawia przyjemności. Z tą grą jest zupełnie inaczej, bardzo chętnie gramy w nią także my, dorośli (nie tylko rodzice, ale także babcia, dziadek, ciocia), często sama wyciągam grę i pytam dziewczynek czy ze mną zagrają :)

W trakcie gry okazało się, że z Kruszynki to jest mały spryciarz i kombinator. Gdy na kostce miała na przykład kolor czerwony, a czerwona dziurka była akurat pusta, Mała, myśląc że nikt nie widzi, odwracała kostkę na taki kolor, w którym był króliczek!

Gra Ratuj króliczki to przede wszystkim świetna rodzinna rozrywka, wzbudzająca wiele pozytywnych emocji, ale także niesamowity trening cierpliwości, koncentracji i spostrzegawczości! Dodatkowo dzieci uczą się przestrzegania reguł, wygrywania jak i przegrywania, rozpoznawania kolorów, liczenia oraz ćwiczą koordynację wzrokowo - ruchową.