Góry - odprężenie, wiatr rozwiewający włosy, poczucie wolności. Gdy jestem w górach czuję, że wszystkie problemy zostały gdzieś daleko, poza mną, tam na dole.
Uwielbiam przebywać w górach, jest tylko jeden mały problem - niekoniecznie lubię po nich chodzić, z moją kondycją męczę się już przy pierwszym podejściu. Ale znalazłam rozwiązanie tej sytuacji - w wiele miejsc można dojechać samochodem, mało tego przygotowanych jest wiele tras górskich, a niektóre umożliwiają wyjechanie naprawdę wysoko.
Główną atrakcję naszych tegorocznych wakacji był przejazd widokową, wysokogórską trasą alpejską Grossglockner Hochalpenstrasse. Droga pnie się aż na wysokość 2571 m. Po drodze mogliśmy się napawać pięknymi, niezwykłymi, wyjątkowymi widokami alpejskich szczytów.
Na naszą górską przygodę wyruszyliśmy z malowniczego miasteczka Fusch an der Grossglocknerstrasse. Pogoda niestety nie zapowiadała się zbyt przyjaźnie, ale na następny dzień prognozy były jeszcze mniej optymistyczne, a poza tym po przejażdżce trasą Transfogarską w Rumunii wiedzieliśmy już, że na takich wysokościach i przy tak długiej trasie pogoda może zmienić się kilkakrotnie.
W warunkach nizinnych te niecałe 50 km można pokonać w godzinę, ale przy trasie wysokogórskiej, gdzie droga pnie się serpentynami, widoki zapierają dech w piersiach, a przydrożne atrakcje dają nam coraz to nowych powodów do wysiadania z samochodu trzeba sobie zarezerwować minimum pół dnia na jej pokonanie.
Trzeba przyznać, że mieliśmy jednak dużo szczęścia, mimo iż mgła spowijała góry, a chmury czasami robiły się granatowo-szare ominął nas deszcz.
Wjazd na trasę jest płatny: 35 euro za samochód, można nieco zaoszczędzić i, jeśli nocowaliśmy w Fusch, kupić bilet w recepcji hotelu czy kempingu w cenie 32 euro. Niezależnie od tego czy zapłaci się 35 i 32 euro trasa warta jest każdego centa! Przed wjazdem na trasę warto wstąpić do informacji turystycznej i pobrać bezpłatnie mapkę w języku polskim, na której nie tylko oznaczona jest trasa, ale także opisane są wszystkie przystanki z dodatkowymi atrakcjami turystycznymi.
Atrakcji przy trasie jest co niemiara, są między innymi: wystawy specjalne, szlak przyrodniczy przez rezerwat modrzewiowy, punkty informacyjne oraz nowoczesne muzeum przyrodnicze z wystawą na temat ekologii terenów wysokoalpejskich. Można podziwiać minerały, zwierzęta przedstawione w ich naturalnym środowisku, a także poczuć się jak małe stworzonko w gigantycznym świecie roślin i owadów.
Wystawy wystawami, muzea muzeami, ale co najbardziej zachęcie dzieci do ciągłego wsiadania i wysiadania z samochodu? Szczególnie dziecko z chorobą lokomocyjną? Niesamowite palce zabaw! Na większości przystanków znajdowały się tematyczne place zabaw, np. poszukiwacze złota, na których dziewczynki mogły szaleć do woli, a my mogliśmy w tym czasie rozkoszować się bajecznymi widokami i słuchać głośnego, wesołego śmiechu naszych szczęśliwych dzieci. Tylko obietnica kolejnego placu zabaw była w stanie przekonać je do opuszczenie aktualnego miejsca psot i wejścia do samochodu. Przed największym placem zabaw niestety zasnęły wyczerpanie ilością atrakcji.
Mimo, że nie dojechaliśmy do ostatniego, w sumie najważniejszego, przystanku, czyli do lodowca udało nam się znaleźć trochę śniegu.
Posiłek zjedzony nad jeziorkiem w otoczeni dostojnych szczytów Alp smakował wyśmienicie. Kanapka z pasztetem i jabłko na deser nabierają zupełnie innego smaku na wysokości 2262 m.
Najwyższy punkt na jaki udało nam się dojechać to punkt widokowy Edelweiss-Spitze, skąd roztacza się wyjątkowa panorama trzydziestu trzytysięcznych szczytów.
Po drodze minęliśmy bardzo wielu rowerzystów, nie mam pojęcia jak, ale jakoś byli w stanie pokonać tą niełatwą trasę na dwóch kółkach.
Na ostatni przystanek nie dojechaliśmy bo baliśmy się już o samochód, podjazd był dość stromy, a hamulce, mimo że staraliśmy się ich jak najmniej używać, już się grzały, poza tym dziewczynki zasnęły i zaczął kropić deszcz więc odpuściliśmy. Mamy za to teraz dobry powód aby tam wrócić, bo na prawdę warto. Majestatyczne szczyty Alp otaczały nas z każdej strony zachwycając pięknymi widokami. Może następnym razem wybierzemy się w maju, na szczytach powinno być więcej śniegu co dodatkowo urozmaici alpejski pejzaż.
Kilka ciekawostek o trasie:
- Już prawie 2 tys. lat przed naszą erą ludzie pokonywali ten wysokogórski szlak.
- W średniowieczu prowadził tędy ważny szlak handlowy między Niemcami a Włochami.
- Droga została wybudowana w latach 1924-1935.
- Rekordowa liczba 1 314 533 odwiedzających przejechała tą trasą w 1962 roku.
- Podczas przejazdu trasą odbywamy podróż przez wszystkie strefy klimatyczne i wegetacyjne obecne na terenie między Austrią a Arktyką: łąki, lasy, pastwiska, skały i krainie wiecznego lodu.
- Na odcinku 50 km pokonuje się różnicę poziomów wynoszącą 1766 m.
Znacie jakieś inne drogi górskie w Europie? Szukam inspiracji na następne wakacje.
Niesamowite widoki i te place zabaw otoczone górami- bajka;}. Zdecydowanie był to wypad który zapamiętacie :}
OdpowiedzUsuńTak, z całych dwutygodniowych wakacji ten dzień był zdecydowanie najlepszy!
Usuńrobi ogromne wrażenie!
OdpowiedzUsuńA zdjęcia i tak nie oddają rzeczywistości.
UsuńWszystko pięknie! Ale ja bym chyba zawału na takiej wysokości dostała :O
OdpowiedzUsuńNie, nie było tam strasznych przepaści. Ogólnie to bardzo bezpieczna droga.
UsuńZazdroszczę Twoim dziewczynkom, że w tak młodym wieku zobaczyły już tyle pięknych i ciekawych miejsc :)
OdpowiedzUsuńJa w ich wieku także nie zwiedzałam tak wielu miejsc, ale co niedzielę jeździliśmy z rodzicami chociaż na piknik za miasto i to wystarczyło żeby zaszczepić we mnie miłość do podróży.
UsuńJak pięknie. Marzy mi się wyjazd w takie cudne góry! :)
OdpowiedzUsuńTo wcale nie jest tak daleko :)
UsuńPrzepięknie, jejku jak ja Wam zazdroszczę, że mogliście to podziwiać na żywo! :)
OdpowiedzUsuńNa żywo robi dużo większe wrażenie.
Usuńwidoki nieziemskie! Dziękuję CI za zdjęcie cudne:)
OdpowiedzUsuńProszę bardzo :) Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś będę mogła podzielić się z Wami zdjęciami z innych ciekawych miejsc.
UsuńWidoki cudowne. Ja również uwielbiam góry. Jednak gdy siedzę w samochodzie podczas pokonywania takich tras, to zawsze mam jakiegoś stracha, zwłaszcza gdy widzę strome zbocza... Pozdrawiam:)
OdpowiedzUsuńWbrew pozorom ta droga jest bardzo bezpieczna, prawie nie ma przy niej przepaści.
UsuńPięknie:) Zdjęcia widoków są nieziemskie!
OdpowiedzUsuńUściski!:))
Dziękuję :)
Usuńwiem, że się powtarzam, ale: Alpy <3! po prostu je kocham, choć byłam tylko 1 raz ;)
OdpowiedzUsuńTo też był mój pierwszy raz, wcześniej tylko przez nie przejeżdżałam (też tylko raz).
UsuńNiesamowita wycieczka. Tyle wrażeń. Widoki zapierają dech w piersiach. A na takim placu zabaw sama bym poszalała :)
OdpowiedzUsuńPo to właśnie ma się dzieci :) jak się bawisz na placu zabaw to nikt nie patrzy na Ciebie jak na wariatkę :)
UsuńByłam, widziałam, podziwiałam. I mam nadzieję, że jeszcze powrócę jak dzieciątka ciut podrosną aby i one miała te wspomnienia.
OdpowiedzUsuńTeż chciałabym wrócić, szczególnie, że nie dojechaliśmy pod lodowiec.
UsuńPlace zabaw rzeczywiście niesamowite :) Widoki piękne!
OdpowiedzUsuń:)
UsuńMi się te krajobrazy kojarzą z Norwegią. Przepiękne widoki i niesamowite przeżycia. Może właśnie tam wybierzecie się w kolejną podróż? Polecam Okolice Bergen. ;)
OdpowiedzUsuńByliśmy w Norwegii, jeszcze przed dziećmi, ale nie w okolicach Bergen tylko Stavanger.
UsuńSwietna wycieczka I widoki piekne... Na nastepne wyprawy polecam Szkcje, nie jest tak stromo jak w Alpach ale widoki zachwycajace!
OdpowiedzUsuńDziękuję za polecenie, szkoda tylko, że do Szkocji tak daleko.
UsuńGóry dla dzieci są szczególnie polecane zimą, gdzie mogą oddać się sportom zimowym, jak jazda na nartach. Świetnie wyposażone kurorty dla dzieci i dorosłych znajdziesz na naszym serwisie. Polecimy, gdzie znaleźć nocleg i gdzie udać się na zjazdy.
OdpowiedzUsuń