Dziecko na warsztat - Tektura

     Dziecko na warsztat powraca! W tym roku będzie jednak nieco inaczej niż do tej pory, tym razem będzie mniej naukowo, a bardziej twórczo. Będziemy tworzyć z różnych materiałów, a na pierwszy ogień idzie tektura.

      Zaczęłyśmy od czegoś łatwego. Dziewczynkom tak bardzo spodobało się robienie zebry z papierowego talerzyka (zebrę możecie zobaczyć TU),  że zrobiłyśmy jeszcze dwa inne zwierzątka.

  

       Obie moje córeczki pomalowały talerzyki na pomarańczowo, a później każda zrobiła inne zwierzątko.

     Myszka połączyła kropki, które dla niej przygotowałam, i pokolorowała odpowiednie fragmenty, a Kruszynka wycinała bibułę i przyklejała ją do talerzyka.

     W ten oto sposób powstały kolejne zwierzęta do naszego talerzykowego ZOO. Gdyby ktoś nie poznał co to za zwierzęta to informuję, że z papierowych talerzyków powstał lew (Kruszynki) i tygrys (Myszki).

     Później zapytałam dziewczynek co by chciały jeszcze zrobić z tektury. Po zastanowieniu, Kruszynka powiedziała, że chciałaby łóżeczko dla Małej Lury. Zabrałyśmy się więc do pracy, bo postanowiłam, że warsztat, i zabawa z nim związana, ma przede wszystkim podobać się moim córeczkom. W garażu znalazłam jakieś pudełko z zakupów (w naszym garażu jest wszystko oprócz samochodu, bo samochód już się w nim nie mieści). Z osobnej tektury wycięłyśmy "materac" żeby Laurze było wygodniej, a następnie Kruszynka sama obcięła boki kartonu, bo był zdecydowanie za wysoki.

     Powycinałyśmy wszystko, posklejałyśmy, ale łóżko było mało wygodne. Znalazłyśmy więc odłożone kiedyś przez babcię do wykurzenia spodnie od dresu i przygotowałyśmy miękkie obicie. Nożyczki i klej na gorąco wystarczyły, aby moja wnuczka otrzymała piękne łóżeczko, w którym będą się jej śniły same kolorowe sny.

      Po zrobieniu łóżka nadal pozostałyśmy przy tworzeniu zabawek i zrobiłyśmy jeszcze tekturową grę. Ponownie zabrałyśmy się za wycinanie, dziewczynki bardzo lubią wycinać, składanie i klejenie. 

      Gdy klej w naszym labiryncie już wyschnął, dziewczynki go pomalowały. W pierwszej wersji w labiryncie miała być namalowana łąka z zielonymi przeszkodami imitującymi żywopłot, ale jak to zwykle u nas bywa, powstała totalna abstrakcja. Miło i kolorowo. 

      W ten prosty sposób powstała gra, która nie tylko daje dzieciom dużo radości, ale także poprawia ich koncentrację i skupienie. A jeśli zamienimy ruszanie pudełkiem w celu doprowadzenia piłeczki w odpowiednie miejsce na jej dmuchanie to otrzymamy świetne ćwiczenie logopedyczne.

 

     Na koniec, już w niedzielę, zrobiłyśmy jeszcze małą ozdobę na stół - świecznik z tektury falistej. Zdecydowałam się na kolor niebieski, ponieważ po remoncie zmówiliśmy sobie niebieską kanapę (jeszcze nie przyszła), a nie mamy w pokoju nic niebieskiego. Teraz kanapa będzie pasowała przynajmniej do świecznika.

     Kruszynka znów zabrała się za wycinanie. Trochę jej to krzywo wyszło, ale ostatecznie świecznik stoi, a małe (a nawet duże) niedociągnięcia nie są widoczne. 

      Gdy podstawa świecznika była już gotowa wycięłam koło nieco większe niż świeczka, przykleiłam go do obudowy, a całość do podstawy. Na koniec jeszcze kokardka - czerwona żeby krzesła, które stoją przy stole też do czegoś pasowały - i gotowe

   Chciałam zrobić jeszcze dla dzieci taki duży tor przeszkód z kartonów, niestety nie miałam tyle pudełek.

Kilka naszych wcześniejszych "papierowych" pracy:

Ramka na zdjęcia z rolek po papierze toaletowym

     

Kalendarz adwentowy z rolek po papierze toaletowym

Miseczka z masy papierowej










W październiku będziemy się bawić plastikiem.